Zoektocht naar Circulair Administreren -5-
Dit is het vijfde bericht in de Zoektocht naar circulair administreren.
Een fundamentele zoektocht naar een heldere en bij circulariteit passende boekhoudkundige verwerking is nodig. Tweuus probeert aan deze zoektocht bij te dragen.
Deze bijdrage behandelt een voorstel voor een aangepaste afschrijvingsmethodiek om het circulaire karakter beter te laten uitkomen in de administratie.
Ter herinnering: de focus is op de verwerking van immateriële en materiële vaste activa en vlottende activa.
Uitkomsten van deze analyse:
Een kleine team onder leiding van Tweuus is tot de conclusie gekomen dat gebruik van subsidies en éénmalige premies té gevoelig is voor politieke beïnvloeding.
Gevolg is een ‘onbetrouwbare’ overheid in de ogen van velen:
(1) net als de investeringen op stoom komen wordt vanuit de politiek geconcludeerd dat de subsidie niet meer nodig is.
Dat laatste betekent te vaak, dat de beoogde investeringen weer inzakken en voor de energie-transitie dat de omvang van investeringen te laag is om de doelen van de transitie te halen, die daarmee ook niet langer realistisch zijn.
(2) voor verschillende groene initiatieven worden vanuit de ministeries ‘potjes’ ter beschikking gesteld met verschillende te volgen procedures.
De ene keer moet éérst zelf worden geïnvesteerd en kan daarna subsidie worden gevraagd met risico, dat de pot al leeg blijkt, óf eerst moet een aanvraag voor subsidie worden gedaan -met tamelijk lange wachttijden- en mag vervolgens na instemming pas worden geïnvesteerd met risico dat het voordeel van de investering (te) laat in het bedrijfsproces komt.
De oplossing voor bovenstaande problemen is te koppelen aan een meer circulaire manier van denken: de afschrijving van een investering is niet zozeer (alleen) gebonden aan het verbruik per sé, maar ook aan het toepassen van een circulair verantwoord bedrijfsmiddel met
(1) een veel langere gebruiksduur en
(2) de stimulans van een extra, initiële = drempelafschrijving.
Fiscaal is het gebruik van een drempelafschrijving ook goed te verdedigen, want in de aanschaf van een bedrijfsmiddel zit een winstopslag, die door de leverancier verantwoord wordt in het zelfde jaar als de drempelafschrijving van de gebruiker. Desnoods wordt toepassen van de drempelafschrijving beperkt tot Europese leveranciers.
Daarnaast wordt voorgesteld voor groene, milieu effectieve bedrijfsmiddelen een verhoogd afschrijvingspercentage in het eerste jaar toe te staan. Dat zet qua resultaatverwachting zoden aan de dijk.
En is de winstgevendheid van het bedrijf te beperkt voor zo’n groot afschrijvingspercentage, dan staan de leasebedrijven ongetwijfeld in de rij om te assisteren.
Bovenstaande is een voorbeeld hoe de toepassing in administratie en fiscaliteit (één op één hetzelfde) er uit zou kunnen zien.
De lengte van de perioden en de verdeling van de afschrijvingen, naast de eventuele keuze voor een drempelafschrijving en de resterende restwaarde, kan worden aangepast per groen actieftype.
De voorkeur heeft het om met vanuit de centrale overheid aangegeven (minimum) waarden te werken.
Voordelen: de investeringen in duurzame bedrijfsmiddelen krijgen een stimulans vanuit de fiscaliteit (lagere resultaten door hogere afschrijvingen) zonder dat er complexe organisaties moeten worden opgetuigd voor de toekenning en controle. De Belastingdienst kan relatief eenvoudig met een willekeurige steekproef de berekening van afschrijvingen van een bedrijf opvragen. Waarschijnlijk gaan bedrijven -op advies van hun accountant- al de nodige informatie in de toelichting van de jaarrekening opnemen, zodat vragen om details achteraf niet meer nodig is.
De stapsgewijze benadering die wordt gevolgd is:
– keuze op welke elementen van de balans we ons concentreren (bericht 2);
– wat zijn de karakteristieken van deze balanselementen ( bericht 3);
– komt het concept van circulariteit voldoende tot uitdrukking (deels in bericht 3);
– wat zijn de (voorkeurs-) oplossingen -voor zover nodig- om het circulaire karakter beter te tonen in de administratie (dit en het volgende bericht(en)).
De uitwerking van de oplossingen doen we stapsgewijs in volgende bijdragen.
Daarnaast kijken we naar een realistisch tijdpad voor zover veranderingen aan de orde (zouden moeten) zijn.
Het einddoel is het ontwikkelen van de road trip naar een road map.
Roadtrip to Circularity Accounting -5-
This is the fifth post in the Roadtrip to Circularity Accounting.
A fundamental search for accounting that is clear and appropriate to circularity is needed. Tweuus tries to contribute to this quest.
This post proposes a modified depreciation methodology to better reflect circularity in accounting.
As a reminder, the focus is on accounting for intangible and tangible fixed assets and current assets.
Outcomes of this analysis:
A small team led by Tweuus came to the conclusion that the use of subsidies and one-off premiums is too sensitive to political influence.
The result is an ‘unreliable’ government in the eyes of many:
(1) just as investments gain momentum, politicians conclude that the subsidy is no longer needed.
All too often, the latter means that the intended investments are scaled back and, for the energy transition, that the level of investment is too low to achieve the transition goals, which are therefore no longer realistic.
(2) For various green initiatives, ‘pots’ are made available by the ministries with different procedures to follow.
In some cases, investments have to be made first and then a subsidy can be applied for, with the risk that the pot is already empty, or an application for a subsidy has to be made first – with rather long waiting times – and then, after approval, investments can only be made, with the risk that the benefit of the investment will come (too) late in the business process.
The solution to the above problems can be linked to a more circular way of thinking: the depreciation of an investment is not so much (only) tied to consumption per se, but also to the application of a circularly responsible asset with (1) a much longer useful life and (2) the incentive of an additional, initial = threshold depreciation.
Fiscally, the use of threshold depreciation is also well defensible, as the purchase of an asset includes a profit mark-up, which is accounted for by the supplier in the same year as the user’s threshold depreciation. Alternatively, the application of threshold depreciation could be limited to European suppliers.
It is also proposed to allow an increased depreciation percentage in the first year for green, environmentally effective assets. In terms of result expectations, this will put a lot of money on the line, and if the company’s profitability is too low for such a high depreciation rate, leasing companies will undoubtedly line up to assist.
The above is an example of what the application in administration and taxation (one-to-one identical) could look like. The length of the periods and the distribution of the depreciation, in addition to the possible choice of a threshold depreciation and the remaining residual value, can be adjusted for each green asset type. It is preferable to work with (minimum) values specified from central government.
Advantages: the investments in sustainable assets receive an incentive from the tax authorities (lower results due to higher depreciation) without having to set up complex organisations for allocation and control. The tax authorities can relatively easily request a company’s calculation of depreciation with a random sample. It is likely that companies -on the advice of their accountant- will already include the necessary information in the notes to the annual accounts, so that asking for details afterwards will no longer be necessary.
The step-by-step approach taken is:
– choosing which elements of the balance sheet we focus on ( message 2);
– what are the characteristics of these balance sheet elements ( message 3);
– is the concept of circularity adequately expressed (partly in message 3);
– what are the (preferred) solutions -as far as necessary- to better show the circularity in the administration (this and the next message(s)).
We elaborate the solutions step by step in subsequent contributions.
In addition, we look at a realistic time frame to the extent that changes are (should be) forthcoming.
The final goal is to develop the road trip into a road map.
